Logika dla Informatyków

Uniwersytet Wrocławski, Instytut Informatyki
Studia magisterskie na kierunku Informatyka
Przedmiot obowiązkowy w semestrze zimowym pierwszego roku studiów
30 godzin wykładu + 30 godzin repetytorium + 30 godzin ćwiczeń

Informacje specyficzne dla zajęć w roku akademickim 2004/5 (listy zadań, terminy i wyniki egzaminów itp.) są umieszczone w Terminarzu zajęć.

Terminarze zajęć z poprzednich lat: 2002/3, 2003/4.

Słowo wstępne

Szanowni Państwo,

Program wykładu logiki dla informatyków nie jest trudny — w następnych semestrach będziecie Państwo słuchali dużo trudniejszych wykładów. Mimo to co roku znaczna część studentów nie zdaje egzaminu z logiki.

Jednym z powodów niepowodzenia na egzaminie jest to, że jest to dla Was pierwszy w życiu wykład akademicki, w którym pojawia się duża liczba nowych pojęć. Pojęcia te, na ogół dosyć abstrakcyjne, pojawiają się licznie na każdych zajęciach. Trzeba się ich wszystkich nauczyć. Nauczyć — to mało, gdyż matematyka nie polega na wykonywaniu mniej lub bardziej skomplikowanych rachunków, lecz na przeprowadzaniu rozumowań. Dlatego jest bardzo ważne, byście nie tylko je znali, ale i dobrze rozumieli. Wykład ma Wam w tym pomóc, ale wielu z Was nie zdoła na samym wykładzie opanować całego materiału. Na wykładzie nie nauczycie się też sprawnie posługiwać wprowadzonymi pojęciami. Dlatego musicie systematycznie pracować w domu. Jeśli przed zajęciami przypomnicie sobie wcześniej wprowadzone definicje, zwiększycie swoje szanse na zrozumienie nowego materiału. Jeśli natomiast nie będziecie znać wcześniej wprowadzonych pojęć, będziecie z dużym prawdopodobieństwem siedzieć na wykładzie, jak na tureckim kazaniu. Jeżeli przyswojenie nowych pojęć sprawia Wam trudność, radzę także przed wykładem przejrzeć podane w przygotowanych przez nas notatkach definicje, które dopiero zostaną na zajęciach wprowadzone. Być może czytając je po raz pierwszy przed wykładem nie potraficie ich w pełni zrozumieć, ale gdy je wcześniej przeczytacie, wyniesiecie z wykładu znacznie więcej. Poza tym będziecie przed zajęciami wiedzieć, czego nie rozumiecie i o co na wykładzie zapytać.

Od wielu lat wszystkim studentom zaczynającym studia powtarzam to, co napisałem w poprzednim paragrafie. Niestety z marnym skutkiem. Co roku w drugiej połowie semestru okazuje się, że znaczna część studentów nie rozumie wykładu, bo nie pamięta wcześniej wprowadzonych definicji i nie zna treści udowodnionych wcześniej twierdzeń. Co roku mniej niż połowa studentów zdaje egzamin z logiki. Bardzo nas to martwi. Chcielibyśmy, aby znaczna większość z Was mogła ukończyć studia. Dlatego aby Was zdyscyplinować i zmusić do systematycznej pracy wprowadzamy opisane w regulaminie zajęć rygory (punktowy system zaliczania ćwiczeń, kartkówki, egzamin połówkowy itd.). Ich celem nie jest uprzykrzenie Wam życia, ale zwiększenie szansy na to, że zdacie egzamin.

Leszek Pacholski

Informacje ogólne

Program wykładu

Ponieważ przedmiot „Logika dla Informatyków” jest obowiązkowy, jego program jest ustalony w Programie Studiów Informatycznych na Uniwersytecie Wrocławskim z 17 czerwca 1997 z późniejszymi zmianami.

Zapisy na zajęcia

W zajęciach mogą uczestniczyć zarówno studenci studiów magisterskich, jak i licencjackich. Na zajęcia należy się zapisać w systemie Zapisy. Zadeklarowanie przedmiotu w systemie Zapisy jest formą umowy pomiędzy studentem i uczelnią. Student zobowiązuje się uczęszczać na zajęcia, uczelnia zaś zobowiązuje się je prowadzić i ocenić studenta po ich zakończeniu. Dlatego do egzaminu będą mogły przystąpić jedynie osoby zapisane na wykład, a zaliczenie ćwiczeń będą mogły uzyskać jedynie osoby zapisane na ćwiczenia.

Chociaż w systemie Zapisy prowadzący są dla porządku przypisani do poszczególnych grup ćwiczeniowych, jednak w kolejnych tygodniach mają zajęcia z różnymi grupami. Dlatego przy wyborze grupy nie należy się kierować nazwiskiem prowadzącego, gdyż każdy student będzie miał przeciętnie trzy ćwiczenia z każdym z prowadzących.

Jedna z grup ćwiczeniowych jest oznaczona jako grupa zaawansowana. Do tej grupy powinni się zapisać studenci o większych zdolnościach i aspiracjach matematycznych. Rozwiązuje się w niej nieco trudniejsze (ale i ciekawsze) zadania i wymaga od studentów nieco większej samodzielności. Przytoczone poniżej Zasady prowadzenia i zaliczania ćwiczeń dotyczą jedynie grup podstawowych. Sposób zaliczania ćwiczeń w grupie zaawansowanej jest ogłaszany przez prowadzącego te ćwiczenia i nie jest opisany na tych stronach. Rotacja prowadzących nie obejmuje grupy zaawansowanej.

Obsada zajęć i konsultacje

Obsada zajęć dydaktycznych jest ogłoszona w Terminarzu zajęć na dany rok akademicki. Każdy student ma niepodważalne prawo do bezpośredniej rozmowy z prowadzącymi na temat zajęć, w których uczestniczy. Uważamy, że z takich spotkań, tj. konsultacji, studenci korzystają nawet zbyt mało. Serdecznie zapraszając na konsultacje mamy jednak prośbę, by przestrzegać ustalonych przez prowadzących zasad. Każdy pracownik dydaktyczny wyznacza dwie godziny w tygodniu, w czasie których jest do dyspozycji studentów. Poszczególni prowadzący ustalają także inne sposoby konsultacji. Pracownicy spędzają w Instytucie znacznie więcej czasu, niż podane dwie godziny, ale poza dydaktyką wykonują też wiele innych prac. Dlatego prosimy traktować ze zrozumieniem ogłoszenia typu „proszę studentów o nieprzychodzenie poza godzinami konsultacji”. Prośba o respektowanie podanych terminów dotyczy szczególnie spraw technicznych, takich jak reklamacje dotyczące rankingu, czy wpisy ocen do indeksów. Studentów zapisanych na przedmiot jest ponad stu, a prowadzący — jeden. Nie chcemy, żeby studenci odnieśli wrażenie, że prowadzący starają się od nich izolować. Chodzi tylko o to, by nasze kontakty z dużą liczbą studentów przebiegały sprawnie i nie dezorganizowały naszej pracy w Instytucie.

Godziny konsultacji można znaleźć m. in. w Terminarzu zajęć i na stronach domowych prowadzących.

Poza prowadzącymi wykład, repetytorium i ćwiczenia, zajęcia obsługuje także sekretarz dydaktyczny. Do jego zadań należy m.in. przygotowywanie rankingów ćwiczeń i wyliczanie ocen końcowych. Wszelkie problemy techniczne dotyczące punktacji za zadania, zadania domowe i kartkówki proszę wyjaśniać nie z prowadzącymi ćwiczenia, lecz bezpośrednio u sekretarza dydaktycznego w podanych przez niego terminach.

Terminarze zajęć

• Terminarz zajęć na bieżący rok akademicki.
• Terminarze zajęć z poprzednich lat: 2002/3, 2003/4.
• Strony zajęć z poprzednich lat: 1997/8, 1998/9, 1999/2000, 2000/1, 2001/2.

Literatura

Notatki do wykładu i zadania na ćwiczenia są zebrane w Materiałach do zajęć, które są drukowane i wręczane wszystkim studentom zapisanym na zajęcia na początku roku akademickiego.

Poza Materiałami do zajęć (dostępnymi także w Postscripcie) podstawowym podręcznikiem do wykładu jest skrypt Jerzego Tiuryna pt. Wstep do teorii mnogości i logiki, który można zakupić w sekretariacie Instytutu, pok. 29 lub wypożyczyć w bibliotece Instytutu (10 egzemplarzy, sygnatury: S.3315, S.3316, S.3317, S.3318, S.3319, S.3320, S.3321, S.3322, S.3323, S.3324).

Pliki postscriptowe można obejrzeć i wydrukować przy pomocy programu Ghostscript, pliki w formacie PDF zaś przy pomocy programu Adobe Acrobat Reader.

Spośród licznych podręczników dostępnych w bibliotekach i księgarniach warto wymienić:

• Kazimierz Kuratowski, Wstęp do teorii mnogości i topologii, PWN, Warszawa, 1982. Krótkie wprowadzenie do teorii mnogości. W bibliotece Instytutu jest 10 egzemplarzy, sygnatury: II 1310, II 1373, II 5874, II 4609, II 8355, S.3285, S.3382, S.3395, S.3410 oraz tłumaczenie angielskie: II 116
• Kazimierz Kuratowski, Andrzej Mostowski, Teoria mnogości, PWN, Warszawa, 1978. Obszerny wykład teorii mnogości. W bibliotece Instytutu są dwa egzemplarze, sygnatury: II 286, II 8358
• Wiktor Marek, Janusz Onyszkiewicz, Elementy logiki i teorii mnogości w zadaniach, PWN, Warszawa, 2000. Obszerny zbiór prostych, typowych zadań. W bibliotece Instytutu jest 12 egzemplarzy, sygnatury: II 2463, II 1180, II 6859, S.2752, II 8231, S.3156, S.3157, S.3158, S.3159, II 8334, S.3207, S.3208
• Helena Rasiowa, Wstęp do matematyki współczesnej, PWN, Warszawa, 1999. Klasyczny podręcznik podstaw logiki i teorii mnogości. W bibliotece Instytutu jest 14 egzemplarzy, sygnatury: S.2529, S.2687, I 7767, I 8144, S.3127, S.3128, S.3129, S.3164, S.3165, S.3166, S.3204, S.3205, S.3206, S.3242
• Kenneth A. Ross, Charles R. B. Wright, Matematyka dyskretna, PWN, Warszawa, 1986. Wbrew tytułowi książka zawiera sporo elementarnie wyłożonego materiału z logiki i teorii mnogości. W bibliotece Instytutu jest 16 egzemplarzy, sygnatury: S. 2936, S. 2937, S. 3301, S. 3302, S. 3303, S. 3304, S. 3305, S. 3338, S. 3339, II 7922, II 8535, II 8582, II 8890, II 8891, II 8954 i II 8955, oraz oryginał angielski (Discrete Mathematics, Prentice Hall, 1988): II 7074 i II 7133
• Jerzy Słupecki, Ludwik Borkowski, Elementy logiki matematycznej i teorii mnogości, PWN, Warszawa, 1963. W bibliotece Instytutu są trzy egzemplarze, sygnatury: S. 804, S. 3571 i S. 3572

Inne materiały do zajęć

• Notatki A. Kościelskiego o dowodach matematycznych

Dostępne są też porzednie wersje notatek do zajęć. Mają one jednak niewielkie znaczenie, gdyż wszystkie istotne materiały zostały zebrane w postaci jednej książeczki wręczanej studentom na początku roku akademickiego.

• Notatki do wykładu, wersja z roku 2003: PDF, Postscript
• Notatki do wykładu, wersja z roku 2002: regulamin ćwiczeń (PDF, Postscript), notatki do wykładu (PDF, Postscript), listy zadań (PDF, Postscript)
• Strony zajęć z poprzednich lat: 1997/8, 1998/9, 1999/2000, 2000/1, 2001/2.

Zasady prowadzenia i zaliczania ćwiczeń

Poniższy regulamin dotyczy jedynie zajęć w grupach podstawowych i nie obejmuje grupy zaawansowanej.

Wstęp

Zasadniczym celem ćwiczeń z przedmiotu „Logika dla informatyków” jest ułatwienie studentom samodzielnej pracy nad opanowaniem materiału w czasie całego semestru. Ocena z ćwiczeń jest oceną jakości i intensywności pracy studenta w trakcie semestru, w odróżnieniu od egzaminu z przedmiotu „Logika dla informatyków”, który ocenia stan wiedzy studenta w chwili zakończenia semestru.

Wykładowca ogłasza z odpowiednim wyprzedzeniem numery zadań z niniejszego zbioru. Studenci rozwiązują podane zadania samodzielnie w domu. Jeżeli student ma wątpliwości i chciałby je skonsultować z prowadzącym, powinien to uczynić w czasie godzin konsultacji prowadzącego. Zakłada się przy tym, że studenci będą dążyć do pewnej samodzielności w pracy nad opanowaniem przedmiotu. Zachęca się także studentów do wspólnej nauki.

Podstawą do wystawienia oceny jest liczba zadań, które student rozwiązał w trakcie całego semestru i, pomijając wyjątkowe przypadki, ocena zależy w sposób liniowy od tej ilości. Prowadzący spotyka się ze studentami regularnie na ćwiczeniach, aby ustalić faktyczną liczbę zadań rozwiązanych przez każdego studenta. Dlatego pomimo iż na zajęciach powinna panować swobodna atmosfera, nie należy zapominać, że każde ćwiczenia są w istocie sprawdzianem wiedzy studentów. Prezentowanie rozwiązań na tablicy całej grupie studentów ma także walor dydaktyczny, pozwala bowiem osobom które nie poradziły sobie z zadaniem na poznanie jego wzorcowego rozwiązania (z określonych niżej zasad szczegółowych wynika, że rozwiązanie prezentują jedynie studenci dobrze przygotowani). Ocena studenta jest bezwzględna, tj. niezależna od osiągnięć innych uczestników zajęć.

Numery zadań obowiązujących na następny tydzień są ogłaszane na wykładzie. Są one także wymienione w Terminarzu zajęć na dany rok. Podczas całego semestru jest prowadzony ranking ćwiczeń zawierający zestawienie aktualnie zdobytej liczby punktów przez każdego studenta i prognozę oceny końcowej. Po zakończeniu semestru ranking zawiera ostateczne wyniki ćwiczeń. We wszelkich sprawach dotyczących liczby zdobytych punktów i zadań domowych studenci winni zgłaszać się do sekretarza dydaktycznego w czasie jego godzin konsultacji.

Na każde z około 13 zajęć zadaje się przeciętnie 8 zadań. W semestrze zadaje się więc do rozwiązania około stu zadań. Materiały do zajęć zawierają 822 zadania, a więc spory nadmiar. Zachęca się studentów do rozwiązywania także pozostałych zadań.

Data ogłoszenia ocen z ćwiczeń jest podana w Terminarzu zajęć. Tego samego dnia w podanych godzinach studenci winni przyjść do sekretarza dydaktycznego celem uzyskania wpisów do indeksów. W tym terminie będzie też można wyjaśniać wszelkie problemy dotyczące liczby zdobytych punktów z ćwiczeń. Wpisy zaliczeń do indeksów w innych terminach nie będą dokonywane.

Pierwsze ćwiczenia w semestrze nie są punktowane. Na zajęciach są rozwiązywane zadania z rozdziału 0 Materiałów do zajęć.

Szczegółowe zasady prowadzenia zajęć

1. Co najmniej na trzy dni (zwykle na tydzień) przed zajęciami jest ogłaszana (w trakcie wykładu, w gablocie w hallu, w Terminarzu zajęć itp.) lista numerów zadań z niniejszego zbioru. Na ćwiczeniach są rozwiązywane wybrane zadania z tej listy. Prowadzącemu pozostawia się decyzję odnośnie wyboru zadań do rozwiązania.

W roku akademickim 2004/5 będzie wdrażany elektroniczny system zgłaszania zadań. Decyzja o wyborze tego systemu lub powrocie do tradycyjnego sposobu deklarowania zadań zostanie podjęta w odpowiedniej chwili i ogłoszona na wykładzie. W zależności od tej decyzji będzie obowiązywał jeden z poniższych punktów 2a lub 2b.

2. 1. Przed rozpoczęciem zajęć student przekazuje prowadzącemu ćwiczenia kartkę z numerami zadań z listy, które potrafi rozwiązać. [Gotowe kupony można wyciąć z Materiałów do zajęć lub samodzielnie wydrukować (Postscript | PDF).] Kartka powinna być wypełniona czytelnie, zawierać datę, jednoznacznie wpisane numery zadań oraz imię i nazwisko studenta. [Niedopuszczalne są sformułowania typu „pierwsza część zadania 7” itp. Zadanie jest niepodzielną całością a deklaracja studenta powinna być jednoznaczna: tak lub nie.] Bezpośrednio po wejściu do sali ćwiczeniowej prowadzący zajęcia zbiera kupony. Gdy prowadzący przychodzi do sali ćwiczeniowej, kupony powinny być już wypełnione przez studentów tak, by mogły być natychmiast zebrane i by prowadzący nie musiał opóźniać rozpoczęcia zajęć oczekując na wypełnienie kuponów.
   2. Przed rozpoczęciem zajęć student łączy się przy pomocy przeglądarki internetowej z serwerem systemu deklaracji i wypełnia elektroniczny formularz zgłoszenia zadań. Na pięć minut przed rozpoczęciem zajęć przyjmowanie deklaracji zostaje wstrzymane, a prowadzący otrzymują wydruk wypełnionych kuponów.
3. Po rozpoczęciu zajęć dokonywanie jakichkolwiek zmian w treści złożonych deklaracji [Np. prośby o wycofanie lub dopisanie jakiegoś zadania.] jest niemożliwe.
4. Rozwiązanie danego zadania na tablicy przedstawia jedna z osób, wybrana przez prowadzącego, która zgłosiła gotowość rozwiązania tego zadania. [Niniejsze regulacje nie ustalają sposobu wyboru tej osoby. Może on być dokonany losowo. Prowadzący może też np. częściej wybierać osoby, które w przeszłości nie poradziły sobie, mimo zadeklarowanej chęci, z rozwiązaniem zadania na tablicy. Może również przedstawić rozwiązanie tego zadania samodzielnie albo pozostawić to rozwiązanie ochotnikowi.] Prowadzący ma prawo przerwać osobie referującej w dowolnym momencie i poprosić inne osoby, które zgłosiły gotowość rozwiązania danego zadania, o kontynuowanie. [Niniejsze regulacje nie precyzują postępowania w sytuacji, gdy następna osoba stwierdzi, że jej sposób rozumowania jest zupełnie inny. Może wówczas rozpocząć referowanie rozwiązania od początku. Decyzja należy do prowadzącego.]
5. Na każdych zajęciach student zdobywa liczbę punktów równą sumie wartości zadań, które zgłosił do rozwiązania z listy przewidzianej na dane zajęcia, z wyjątkiem przypadków opisanych w punktach 8 i 9.
6. W ciągu semestru student ma obowiązek dostarczyć rozwiązania dwóch zadań domowych. Na każdych zajęciach prowadzący wyznaczają po około trzy osoby w każdej grupie ćwiczeniowej. Te osoby mają obowiązek przynieść na następne ćwiczenia pracę pisemną, napisaną czytelnie na arkuszu papieru formatu A4 lub wydrukowaną na komputerze. Zadania domowe mają rozwinąć u studentów zdolność jasnego, precyzyjnego i czytelnego redagowania rozwiązań zadań. Za pracę można otrzymać od 0 do 5 punktów. Oceniona praca jest zwracana autorom w kolejnym tygodniu. Zadania sprawdza sekretarz dydaktyczny.
7. Student powinien znać definicje wprowadzanych na wykładzie pojęć i sformułowania podstawowych twierdzeń. Oczekujemy, że przed każdym wykładem i każdymi ćwiczeniami studenci będą przypominać sobie wcześniej poznany materiał. Aby ułatwić studentom systematyczne powtarzanie wcześniej poznanego materiału, ćwiczenia mogą rozpoczynać się od bardzo prostej kartkówki sprawdzającej znajomość pojęć wprowadzanych na wykładzie oraz podstawowych faktów (według niniejszych notatek do wykładu). Za znajomość definicji i podstawowych twierdzeń — czyli za poprawną odpowiedź na wszystkie pytania zadane w kartkówce — student otrzymuje 10 punktów. W semestrze odbędzie się około czterech kartkówek.
8. Jeżeli podczas przedstawiania rozwiązania na tablicy okaże się, że student popełnił błąd (np. przeoczył trudność lub źle zrozumiał treść zadania) i nie jest w stanie rozwiązać poprawnie tego zadania, nie otrzymuje punktów za to zadanie i dodatkowo traci dwa razy tyle punktów, ile można było zdobyć za jego poprawne rozwiązanie.
9. Jeżeli okaże się, że student oświadczył nieprawdę i nie umie w ogóle rozwiązać zadania lub nawet nie rozumie jego treści, traci wszystkie punkty zdobyte danego dnia oraz dodatkowo 10 punktów. [Z punktu widzenia interesów studenta okazuje się krytyczne rozróżnienie między tym punktem i poprzednim. Niestety, mimo jasnego sformułowania, chodzi tu o kwestię merytoryczną co do której podanie ścisłego algorytmu postępowania jest niemożliwe. Rozróżnienie to pozostaje do decyzji prowadzącego.] W ten sam sposób jest traktowany student, który nie przyniósł pracy domowej, opisanej w punkcie 4.
10. Liczba punktów uzyskana przez studenta w ciągu całego semestru jest sumą liczby punktów zadeklarowanych na ćwiczeniach (wraz z otrzymanymi punktami karnymi), punktów za zadania domowe i punktów z kartkówek. Ocena końcowa z zajęć jest wystawiana na podstawie tej liczby, według poniższej tablicy. W ciągu semestru do rozwiązania zostaną przedstawione zadania o łącznej liczbie punktów nie mniejszej niż 104. Oznacza to, że łącznie z punktami za zadania domowe (10) i za kartkówki (40) można uzyskać co najmniej 154 punkty.
    
    

    −∞ − 74 ndst 75 − 87 dst 88 − 100 dst+ 101 − 113 db 114 − 126 db+ 127 − ∞ bdb

    
    
    
11. Ocena końcowa nie podlega poprawianiu po zakończeniu semestru. Nie ma kolokwiów poprawkowych. [Student powinien mieć świadomość, że zajęć można nie zaliczyć. W szczególności utrata punktów zgodnie z paragrafem 7 może jednoznacznie i nieodwołalnie skazać studenta na niezaliczenie zajęć i konieczność powtarzania przedmiotu w następnym roku lub skreślenie z listy studentów.]
12. Studenci po zapisaniu się do grup ćwiczeniowych nie mogą ich zmieniać, mimo iż wszystkie zajęcia odbywają się w tym samym czasie.
13. Podczas referowania zadań przy tablicy student nie może mieć przy sobie notatek.

Egzaminy

Oceną, jaką student otrzymuje z przedmiotu, jest wynik egzaminu zasadniczego. W razie otrzymania oceny niedostatecznej student ma prawo przystąpić do egzaminu poprawkowego.

W razie przyłapania na ściąganiu podczas którejkolwiek części egzaminu student otrzymuje ocenę niedostateczną. Ocena ta jest ostateczna i nie podlega poprawianiu, a sprawa tego studenta jest kierowana do Dziekana.

Na egzamin należy przynieść przybory do pisania (pióro, długopis) i dowolny dokument w celu potwierdzenia tożsamości (dowód osobisty, paszport, legitymacja studencka, indeks itp). W trakcie egzaminu indeksy nie będą zbierane. Używanie notatek i własnego papieru jest niedozwolone. Wnoszenie toreb, wierzchnich okryć i wszelkich innych ruchomości na salę egzaminacyjną jest niedopuszczalne. Studenci powinni pozostawić je np. w szafkach w szatni. Strój odświętny na egzaminie nie jest wymagany.

Zarówno za egzamin zasadniczy (dwuczęściowy), jak i poprawkowy (jednoczęściowy) można otrzymać od −100 do 100 punktów. Jeżeli punktacja za zadanie egzaminacyjne wynosi n, znaczy to, że za rozwiązanie tego zadania można otrzymać od −n do n punktów. Punkty ujemne będą przyznawane za umieszczenie w rozwiązaniu odpowiedzi kompromitująco fałszywych. Za brak rozwiązania zadania otrzymuje się 0 punktów. Liczba punktów możliwych do zdobycia na egzaminie może zostać zwiększona poprzez dodanie zadań bonusowych.

Do wyników egzaminu zasadniczego i poprawkowego dolicza się punkty bonusowe za zaliczenie ćwiczeń. Liczba punktów bonusowych jest częścią całkowitą ilorazu: (C−75)/10, gdzie C oznacza całkowitą liczbę punktów uzyskanych na zaliczenie ćwiczeń w semestrze bezpośrednio poprzedzającym egzamin. Osobom, które zaliczyły ćwiczenia w poprzednich latach punktów bonusowych się nie dolicza. Studentom odbywającym ćwiczenia w grupie zaawansowanej punktów bonusowych się nie dolicza. Punkty z egzaminu zasadniczego i poprawkowego przeliczają się na oceny zgodnie z tabelką:

Terminy egzaminów, miejsca ich przeprowadzenia, przydział studentów do sal, terminy ogłoszenia wyników oraz miejsca i terminy konsultacji poegzaminacyjnych są podane w Terminarzu zajęć. Wszelkie wątpliwości dotyczące sposobu oceniania egzaminu i otrzymanych ocen studenci powinni wyjaśniać w trakcie konsultacji poegzaminacyjnych. W czasie konsultacji po egzaminie końcowym i poprawkowym studenci winni zgłosić się z indeksami i kartami zaliczeń celem otrzymania wpisu oceny do indeksu. Wpisy do indeksów i konsultacje dotyczące wyników egzaminów w innych terminach nie będą dokonywane.

Treść zadań egzaminacyjnych oraz wyniki egzaminów są ogłaszane w Terminarzu zajęć po zakończeniu egzaminu.

Egzamin zasadniczy

Ocena z egzaminu zasadniczego jest wystawiana na podstawie sumy punktów z dwóch egzaminów — połówkowego i końcowego — i punktów bonusowych. Egzamin połówkowy odbywa się w połowie semestru, egzamin końcowy zaś w sesji zimowej. Na egzaminie połówkowym można zdobyć do 40 punktów, na egzaminie zasadniczym zaś 60 punktów. Zakres materiału na egzaminie połówkowym obejmuje zajęcia poprzedzające egzamin. Zakres materiału na egzaminie końcowym obejmuje cały semestr.

W razie nieobecności na egzaminie połówkowym lub końcowym spowodowanej chorobą student ma obowiązek dostarczyć egzaminatorowi (osobiście, pocztą lub przez osoby trzecie) zwolnienie lekarskie w ciągu trzech dni licząc od dnia egzaminu. Nieusprawiedliwiona w ten sposób nieobecność studenta na którejkolwiek części egzaminu zasadniczego jest równoznaczna z uzyskaniem zerowej liczby punktów z tego egzaminu. W szczególnych przypadkach decyzję o usprawiedliwieniu nieobecności na egzaminie może podjąć Dziekan.

Egzamin połówkowy

Wszyscy studenci zapisani na przedmiot „Logika dla Informatyków” mają obowiązek stawić się na ten egzamin.

W razie usprawiedliwionej nieobecności na egzaminie połówkowym całkowitą liczbę punktów z egzaminu zasadniczego oblicza się na podstawie wyników egzaminu końcowego, mnożąc liczbę zdobytych na nim punktów przez 10/6.

Egzamin końcowy

Do egzaminu końcowego mogą przystąpić jedynie osoby, które uzyskały zaliczenie ćwiczeń. Wszyscy studenci zapisani na przedmiot „Logika dla Informatyków”, którzy uzyskali zaliczenie ćwiczeń, mają obowiązek stawić się na ten egzamin.

W razie usprawiedliwionej nieobecności na egzaminie końcowym egzaminator ustali dla danej osoby inny termin egzaminu w sesji zimowej.

Egzamin poprawkowy

W razie otrzymania oceny niedostatecznej z egaminu zasadniczego student przystępuje do egzaminu poprawkowego w sesji poprawkowej.

Nieobecność na egzaminie poprawkowym (niezależnie od przyczyn — usprawiedliwionych bądź nie) jest równoznaczna z uzyskaniem oceny niedostatecznej z tego egzaminu. Ocena z egzaminu poprawkowego nie podlega poprawianiu.